×
Home Current Archive Editorial board
News Contact
Original Scientific Articles

Značaj stacionarne fizikalne terapije i rehabilitacije za kvalitet života pacijenata nakon ugradnje totalne endoproteze zgloba kuka

By
Tatjana Nožica-Radulović ,
Tatjana Nožica-Radulović
Jelena Stanković ,
Jelena Stanković
Tatjana Bućma ,
Tatjana Bućma

Department of Physical Medicine and Rehabilitation, “Dr Miroslav Zotović”, Banjaluka, University clinical center of Republika Srpska, Banja Luka, Bosnia and Herzegovina

Igor Sladojević
Igor Sladojević

Department of Anatomy, Faculty of Medicine, University of Banja Luka, Banja Luka, Bosnia and Herzegovina

Abstract

Uvod. Totalna endoproteza kuka uklanja veliki funkcionalni i estetski invaliditet koji stvara degenerativna bolest kuka. Dobri funkcionalni rezultati ove intervencije zavise kako od hirurškog liječenja tako i od kvalitetno provedene rehabilitacije. Ciljevi rada su korelirati funkcionalni status pacijenata sa koksartrozom u tri vremenska perioda: preoperativno, po prijemu na stacionarnu fizikalnu terapiju i po otpustu sa iste, a potom ispitati postoji li razlika u odgovoru na provedenu rehabilitaciju kod pacijenata sa primarnom i sekundarnom koksartrozom, kao i uticaj komorbiditeta na ishod rehabilitacije. Metode. Istraživanjem su obuhvaćena 122 pacijenta (46 muškaraca i 76 žena) sa degenerativnim oboljenjima zgloba kuka: 80 primarnih, 42 sekundarne koksartroze. Svi pacijenti su hirurški liječeni implantacijom totalne bescementne endoproteze zgloba kuka u Zavodu za fizikalnu medicinu i rehabilitaciju „Dr Miroslav Zotović“ u Banjaluci. Kod svih pacijenata je provedena rana rehabilitacija po protokolu ustanove, a zatim je u istoj ustanovi provedena stacionarna fizikalna terapija nakon prvog kontrolnog pregleda ortopeda i fizijatra. Instrument procjene funkcionalnog statusa je bio WOMAC indeks. Rezultati. Statistička analiza, urađena softverom SPSS, je pokazala visoko statistički značajnu razliku (p<0,001) pri poređenju vrijednosti WOMAC indeksa: preoperativno i na prijemu pacijenata na stacionarnu fizikalnu terapiju, preoperativno i pri otpustu pacijenta, kao i pri dolasku i pri otpustu sa stacionarne terapije. Statistički značajna razlika (p<0,05) je uočena samo preoperativno u korist pacijenata sa sekundarnom koksartrozom, dok nije bilo statistički značajne razlike između pacijenata sa i bez komorbiditeta. Zaključak. Dobro osmišljen i proveden rehabilitacioni program zasnovan na timskom radu daje i dobre rezultate bez obzira na prateći komorbiditet i životnu dob pacijenata. 

Citation

Authors retain copyright. This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License. Creative Commons License

Article metrics

Google scholar: See link

The statements, opinions and data contained in the journal are solely those of the individual authors and contributors and not of the publisher and the editor(s). We stay neutral with regard to jurisdictional claims in published maps and institutional affiliations.